< TSL 76 – REDACTIONEEL >
In januari van dit jaar (2017) overleed Jeanne van der Eng-Liedmeier, ouddocente
Russische literatuur aan de opleiding Slavistiek van de Universiteit
van Amsterdam. Ze is 102 jaar geworden en was vanaf het begin
van TSL (1987) nauw bij het tijdschrift betrokken.
Zoals bijna in elk nummer besteden we ook nu weer aandacht aan verschillende
Slavische literaturen. Bijna de helft is ingeruimd voor het
Pools. Joodse thema’s en motieven zijn in de Poolse literatuur altijd
belangrijk geweest, mede dankzij het grote aantal joden dat in Polen
woonachtig was. De Holocaust heeft de Joodse bevolking gedecimeerd,
maar niet totaal vernietigd. Een jonge generatie Pools-Joodse schrijvers
is actief, met Pjotr Paziński als een van de prominentsten. Andere Poolse
auteurs in dit nummer zijn de via vertalingen ook bij ons bekende dichteres
Ewa Lipska en romanschrijver Wiesław Myśliwski. Zowel Lipska als
Myśliwski is vertaald door Karol Lesman, die kortgeleden de Martinus
Nijhoffprijs heeft gekregen. We feliciteren hem daar van harte mee. Een
vierde Poolse schrijver van wie werk is opgenomen is Julia Fiedorczuk;
ze is nog niet eerder vertaald, maar maakt furore in haar eigen land.
Dit jaar kwam er een einde aan de lange carrière van de Russische
dichter Jevgeni Jevtoesjenko (1933-2017), geruime tijd de populairste
dichter van zijn land, zowel bij het grote publiek als bij de Sovjetautoriteiten.
Een totaal andere dichter is de Petersburger Arkadi Dragomosjtsjenko
(1946-2012), alleen in kleine kring bekend, maar met misschien meer
eeuwigheidswaarde dan zijn beroemde generatiegenoot. Een nieuwe
vertaling van Sigizmoend Krzjizjanovski (1887-1950) richt de schijnwerper
weer wat meer op deze bijna vergeten schrijver.
De Tsjechische literatuur is vertegenwoordigd met de winnende vertaling
van een vertaalwedstrijd. De tekst die vertaald moest worden was
een gedeelte van een essay van Václav Havel. Ook de Slowaakse literatuur
wordt vertaald, zij het minder dan de Tsjechische. Dit nummer biedt
een overzicht over wat er recent aan Slowaaks in vertaling verschenen is.
Tenslotte de Oekraïense literatuur. Deze komt weinig aan bod in TSL,
aangezien er bij ons nauwelijks specialisten zijn op dit gebied: nergens in
Nederland of België kan men Oekraïens studeren. Er zijn echter boeiende
ontwikkelingen gaande in de Oekraïense literatuur. Serhi Zjadan (1974)
geldt daar als de belangrijkste hedendaagse auteur.
Mei 2017
< TSL 76 >