< TSL 72 – REDACTIONEEL >
We staan in dit nummer eerst stil bij het overlijden, eerder dit jaar, van Kees Jiskoot, trouw medewerker van TSL, en vanaf zijn pensioen (hij was huisarts van beroep) tot aan het einde van zijn leven fanatiek vertaler van Russische poëzie. Hij heeft tientallen, vooral negentiende-eeuwse, dichters vertaald.
Dan volgt een zeer gevarieerd aanbod van artikelen, verhalen en gedichten. Wat het Russisch betreft wordt er aandacht besteed aan serieuze als wel aan minder serieuze zaken. Tot de eerste behoren artikelen over een Nederlandse opera gemaakt naar Dostojevski’s De gebroeders Karamazov en de in Rusland op dit moment zeer populaire schrijver Zachar Prilepin.
De Bruno Schulz industrie, die talloze ‘belangstellenden’ naar Dobrohycz (Schulz’ geboorteplaats en de plaats waar hij in 1941 door de nazi’s is doodgeschoten) lokt, is het onderwerp van een fraai verhaal van de Poolse auteur Ziemowit Szczerek. Met een net zo fraai verhaal wordt de Tsjechische schrijver Fráňa Šrámek (1877-1952) in het Nederlands geïntroduceerd. Kees Mercks laat zijn licht schijnen over allerlei vertaalproblemen waarmee hij in zijn inmiddels respectabele vertalerscarrière werd en wordt geconfronteerd.
Vóór de reguliere afsluiting met Recensies en signalementen ook nog een stuk over de vertaalwedstrijd die deze zomer is georganiseerd naar aanleiding van het plaatsen van een beeld van Osip en Nadjezjda Mandelstam in Amsterdam Zuid-Oost. Verrassend veel inzendingen en verrassend veel goede vertalingen (naast enkele, in het juryverslag genoemde, uitglijders).
December 2015