Tijdschrift voor Slavische Literatuur

Мы давно называемся взрослыми
И не платим мальчишеству дань.
И за кладом на сказочном острове
Не стремимся мы в дальную даль.
Ни в пустыню, ни к полюсу холода,
Ни на катере ... к этакой матери.
Но поскольку молчание - золото,
То и мы, безусловно, старатели.

Промолчи - попадешь в богачи!
Промолчи, промолчи, промолчи!

И не веря ни сердцу, ни разуму,
Для надежности спрятав глаза,
Сколько раз мы молчали по-разному,
Но не против, конечно, а за!
Где теперь крикуны и печальники?
Огшумели и скинули смолоду ...
А молчальники вышли в начальники,
Потому что молчание - золото.

Промолчи - попадешь в первачи!
Промолчи, промолчи, промолчи!

И теперь, когда стали мы первыми,
Нас заела речей маята,
Но под всеми словесными перлами
Проступает пятном немота.
Пусть другие кричат от отчаянья,
Ог обиды, от боли, от голода!
Мы-то знаем - доходней молчание,
Потому что молчание - золото!

Вот как просто попасть в богачи,
Вот как просто попасть в первачи,
Вот как просто попасть - в палачи:
Промолчи, промолчи, промолчи!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

We zijn allang volwassen mensen,
nietmeer schatplichtig aan onze jeugdidealen,
die geen sprookjesschatten meer wensen,
want sprookjeslanden bestaan alleen in kinderverhalen.
We doorkruisen niet langer woestijnen en zeeën,
de Noordpool, verdomme, het hoort er niet meer bij
en dat zwijgen goud is, dat weten we nu ook al eeuwen
en dat heeft ons tot goudzoekers gemaakt, U en mij.

Houd je mond, want je weet dat je dan bij de rijken komt!
Dus houd je mond, houd je mond, houd je mond!

Je hebt geleerdje hart en verstand te negeren,
het onrecht zag je niet, want je wist dat je dan verloor
en je hebt je mond gehouden, ik weet niet hoeveel keren,
zodat je uiteindelijk niet tegen was, maarvoor.
En waar zijn ze nu, zij die altijd huilden en morden,
ze zijn verdwenen, van jongsaf aan verstomd
en de zwijgers zijn leiders geworden,
want zwijgen is goud, dus houd je je mond.

Houdje mond, want je weet dat je dan bij de elite komt!
Dus houd je mond, houd je mond, houd je mond!
En zie, nu we bij de eersten blijken
worden we aangevreten door dat eindeloze gediscussieer,
maar onder al deze pareltjes die onze literatuur verrijken
slaat de stomheid toe zonder enig verweer.
Laat de anderen maar uit wanhoop schreeuwen,
een kreet die van gekrenkten, gekwelden en uitgehongerden komt,
dat het beter is te zwijgen, dat weten we al eeuwen,
want zwijgen is goud, dus houd je mond.

Kijk eens hoe makkelijk je bij de rijken komt
Kijk eens hoe makkelijk je bij de elite komt
Kijk eens hoe makkelijk je bij de beulen komt
Dus houd je mond, houd je mond, houd je mond!