In het vorige nummer van TSL plaatsten we enkele gedichten van Marina Tsvetajeva in de vertaling van Erica Engels. Het waren, althans zo dachten wij, vertalingen van gedichten die nog niet eerder in het Nederlands waren vertaald en en dus niet stonden in de fraaie, dubbeltalige uitgave van Tsvetajeva’s Werken (Van Oorschot, Amsterdam 1999). We hadden niet goed gekeken. Vertaalster Anne Stoffel wees ons erop dat een van de in TSL opgenomen gedichten reeds door haar was vertaald (Werken blz. 377). Met excuses voor onze onachtzaamheid laten we haar vertaling hier volgen, samen met het Russische origineel en, nogmaals, de vertaling door Erica Engels.
GRAFSCHRIFT |
НАДГРОБИЕ |
‘Ben even weg...’ – opzijgezet |
«Иду на несколько минут ... » |
GRAFMONUMENT
‘Ik ga een ogenblikje weg...’
Stoel, tafel liet je mij,
je werk – een chaos naar men zegt –
is hier, maar waar ben jij?
Heel Parijs zal ik het vragen.
Iemand naar de hemel dragen
kan in sprookjes toch alleen!
Maar jouw ziel – waar is die heen?
In de kast met de twee deuren
vind ik ordelijk al je boeken,
alle letters waar ze horen.
Jouw gezicht – waar moet ik het zoeken?
Jouw
gezicht,
Jouw
warmte,
Jouw
schouder,
Waar?
(3 januari 1935)
Vertaling Erica Engels