In de zomer van 2020 kwam het Wit-Russische
volk in opstand tegen het autoritaire
bewind van Loekasjenko. Duizenden
mensen gingen de straat op om te protesteren
tegen dat bewind, in Minsk, maar ook
in andere steden. Even leek het erop dat
het protest zou slagen en dat Loekasjenko
het veld zou moeten ruimen, maar de
– vreedzame – opstand werd met zoveel
geweld onderdrukt dat na enkele weken
het verzet gebroken was. Tallozen werden
opgepakt en in de gevangenis gezet, velen
vluchtten het land uit om elders het verzet
te kunnen voortzetten of domweg om arrestatie
te voorkomen.
De protesten bereikten hun hoogtepunt
halverwege augustus, nadat bekend was
gemaakt dat bij de recente verkiezingen
Loekasjenko was herkozen als president
met een meerderheid van meer dan tachtig
procent van de stemmen. Dit evidente
bedrog was de directe aanleiding voor de
uitbarsting van het al maanden sluimerende
verzet. In Minsk trok een menigte
van 200.000 mensen op naar de regeringsgebouwen.
Dat de keihard optredende
ordetroepen erin slaagden het verzet te
smoren is nog een wonder, maar tegen
brute gewelddadigheid zijn maar weinigen
bestand. En het Wit-Russische volk
nam geen wapens ter hand en bouwde
geen barricades, maar probeerde eerder op
een vrolijke manier – velen droegen carnavalskleren
of zwaaiden met bloemen – een
einde te maken aan het oude bewind.
Joelja Timofejeva
De naar vrijheid snakkende Wit-Russen
konden op veel solidariteit rekenen.
Om het protest te ondersteunen publiceerde de Russische website polutona.ru, een
website waarop de belangrijkste hedendaagse
Russische dichters met hun werk
verschijnen, van 11 tot 29 augustus iedere
dag een aantal gedichten van Wit-Russische
dichters, zowel in het Wit-Russisch
als in een Russische vertaling. Sommige
van de gedichten waren van dichters die
al overleden waren, maar de meeste waren
van levende, hedendaagse dichters, en een
aantal ervan was nog maar net geschreven,
als reactie op de recente gebeurtenissen.
In totaal werd werk van 26 Wit-Russische
dichters opgenomen. Een jaar later werden
de gedichten bijeengebracht in een in
Moskou uitgegeven boek, Vot oni, a vot
my (‘Hier zijn zij, en hier zijn wij’). Uit
die bundel heb ik twee dichters geselecteerd,
Dmitri Strotsev en Joelja Timofejeva
(Wit-Russisch Cimofiejeva).
Dmitri Strotsev (Minsk 1963) is opgeleid
als architect en een zeer bekend dichter
met inmiddels meer dan tien bundels
op zijn naam. Hij schrijft in het Russisch,
heeft in talrijke Russische literaire tijdschriften
gepubliceerd en is in veel talen
vertaald. Na de augustusopstand is hij gearresteerd
en enige tijd in de gevangenis
vastgehouden.
Joelja Timofejeva (1982) heeft Engels
gestudeerd en is de auteur van verschillende
dichtbundels, die vertaald zijn in onder
meer Pools, Duits en Zweeds. Haar verslag
van de opstand in augustus, Dagen in
Minsk, is ook in het Nederlands verschenen
(Atlas Contact 2022). Eind 2020 verliet ze
haar land, samen met haar echtgenoot, de
romanschrijver Olgerd Bacharevitsj.