Natalia Azarova (Moskou 1956) studeerde Taalwetenschap en Spaans aan de MGU (Moskouse Staatsuniversiteit). Na een geslaagde carrière als zakenvrouw promoveerde ze en schreef ze enkele boeken over poëtische taal en filosofie. Ze is tegenwoordig werkzaam als universitair docent aan het Instituut voor Taalwetenschap van de Russische Academie van Wetenschappen, waar ze het Centrum voor de Bestudering van Wereldpoëzie leidt. In 2012 verscheen een uitgebreide bundel met haar vertalingen van de Chinese dichter Du Fu (712-770). Azarova is een bewonderaarster van de dichter Gennadi Ajgi en kan gerekend worden tot de experimentele neoavant-garde. De hier opgenomen gedichten zijn voor het grootste deel afkomstig uit haar bundel Solo ravenstva .
(‘Solo van gelijkheid’), Moskou 2011.
wat goed om te leren autorijden
en voor-het-eerst-snelheid-te-ervaren
wat goed om het autorijden af te leren
en opnieuw-vrij-te-zijn
wat goed om-te-leren-een-product-te-maken
en rijk te worden
wat goed om af te leren een product te maken
en te bedenken
dat zij-dat-zo-goed-doen
dat ook ik het koop
wat goed om in een land te komen
en dat te leren kennen
wat goed om uit een land te vertrekken
en het te verwensen
en soms te prijzen
wat goed om te leren lief te hebben
en de wereld te ontdekken
wat goed om het liefhebben af te leren
en te-midden-van-de-mensen-te-leven
wat goed om een blik te werpen in het verleden
en de klasgenoten te zien
wat goed om af te leren je hun namen
te herinneren
Praag 2003
zoetige |
kreten |
van de tropen |
(van planten – schotels – vrouwen – avonden – vogels)
bonte |
kreten |
van de tropen |
(van planten – schotels – mannen – avonden – vogels)
Etcetera
Miami 2004
– hai, goede nacht!
– op de datsja
brandde het meer
het oude terras zong
– jij
bent zo slecht te horen
vanwege het geklop van de specht
– alleen
huil niet zo erg
de berg is voor iedereen zonder onderscheid verborgen
– wacht op
de morgen
van de vochtige zon
– hai!
– alles is stukgebroken
Moskou 2004.
toen ze ophielden mij in het oog te houden –
stopten de kalenderdata
ik verwijderde me –
wolken vlogen naar me toe en hechtten zich vast
toen spleet het niets in tweeën –
een deel kwam omhoog het andere strekt zich uit
daarin laat ik mijn hart overnachten –
ik wacht op de ziel van de opwarming
ik vrees – ik kan niet zolang wachten – ik slaap in
Moskou 2006.
in praag in de oud-nieuwe synagoge
die zich tegenover de waarheid bevindt
staat de fauteuil van pasternak en stond
vlak naast de fauteuil van een of andere man
ze lazen samen boeken
vaak stonden bij hen namen naast elkaar
bijvoorbeeld in de vernietigde lijsten
vooral in de vernietigde lijsten
Praag 2007.
ik ben een kattenvogel
helemaal gehuld in zonneoorvijgen
ik gleed uit tijdens de vasten van vrolijke
gedachten
en u met welk doel leeft u goed?
en u met welk doel bent u gezond en vrolijk?
glazen van stroom op de maat van geruite
dekens
paasbroodjes van zandmeeuwen
Miami 2007.
Manifest.
wij zijn voor de communistische gelijkberechtiging
wij zijn geboren tijdens de dag-en-nachtevening
de betekenis is vlezig als de stelen van broccoli
de dag is altijd gelijk aan de nacht
de rest is slechts benadering
vriendelijke reeën van betekenis
wij verklaren de gelijkwaardigheid
van de zonnewende en de volle maan
2008.
hoe we voorbijgaan
hoe we landend bij de hemel
hoe we voorbijgaan door de vochtige bergwaarzeggerij
hoe we voorbijgaan
hoe we voorbijgaan door de omgedraaide lantaarns
hoe we voorbijgaan
langs het nachtleger van de slaperige meeuwen
kijk
naar links
daar
is het verleden beweeglijk als een dik geworden kat
vervolgens
verandert het verleden
in een wolk
en snelt weg
verticaal
omhoog
Moskou 2009
1.
twee oude mannen rennen me vanaf de tijd tegemoet
het pad van de delta is oneindig
du |
fu |
we praatten op het terras
azië overvliegend
nacht zomer augustus ritme dag
omgedraaid in het klad
du |
gi |
alsof het voor hen als voor een rivier voor de winter
de tijd is achter de horizon te verdwijnen
in vier spleetjes
2.
ik had twee bekenden
een tweeling-oude-mannen-mexicanen
de eerste heette engel
met de post kwam het bericht
dat engel aan kanker was gestorven
ik bel niet meer – begrijp niet
wie er in leven is gebleven –
enchel migel kom
de waarheid als je het op de televisie ziet
de lucht van de moskouse hemel is grijs
het is echter te zien
hoe comfortabel de vormen van de wolken zijn
en
gerieflijk voor de hemelbewoners
Bor 2010.
het oog van een paard
is doordringend als het oog
van een natte garnaal
2010.
mediterrane minerva’s van minaretten
hier en daar weidt het gevaar
een schip in de arabische woestijn
dat het zonneweggetje
doorkruist
op de golven tekent het een hamer en sikkel
de passagiers zijn ontevreden
Marokko 2011 .
’s nachts
schiet het balletje van de aarde
los van het balkon
en springt weer
terug
2011
Vertaling Willem G. Weststeijn